พระเป็นเจ้า

หลักมูลที่สุดของศาสนาอิสราม คือ เอกเทวนิยมอย่างเคร่งครัด เรียก เตาฮีต พระเป็นเจ้าพรรณาในบทที่ 112 ของคัมภีร์อัลกุรอานว่า “จงกล่าวเถิด” พระองค์คืออัลลอฮ พระผู้ทรงเอกะ อัลลอฮนั้นทรงอิสระ พระองค์ไม่ทรงประสูตรบุตรและไม่ถูกทรงประสูตร และไม่มีผู้ใดเหมือนประองค์ มุสลิมและยิวบอกเลิกหลักตรีเอกานุภาพของคริสต์ศาสนิกชนและเทวภาวะของพระเยซู โดยเปรียบเทียบกับพหุเทวนิยม ในศาสนาอิสราม พระเป็นเจ้าอยู่เกินความเข้าใจซึ้งใดๆ และมุสลิมไม่คาดหวังเห็นพระเป็นเจ้า พระเป็นเจ้าถูกพรรณาแลอ้างถึงในหลายพระนามหรือลักษณะเฉพาะบางอย่าง ที่พบบ่อยที่สุดคือ อัร-เราะห์มาน หมายถึง “พระผู้ทรงเมตตา” และอัล-ราฮีม หมายถึงพระผู้ทรงปรานีมุสลิมเชื่อว่าการสร้างทุกสิ่งเกิดขึ้นจากการสร้างโดยพระโองบริบูรณ์ของพระเจ้า “จงเป็น แล้วมันก็เป็นขึ้นมา” และความมุ่งหมายของการดำรงอยู่คือเพื่อบูชาพระเป็นเจ้า มองว่าพระองค์เป็นพระเป็นเจ้าเฉพาะบุคคลซึ่งทรงสนองเมื่อใดก็ตามที่บุคคลต้องการหรือเป็นทุกข์เรียกหาพระองค์ไม่มีคนกลาง เช่น นักบวช เพื่อติดต่อพระเป็นเจ้าซึ่งว่า “เรานั้นใกล้ชิดเขายิ่งกว่าเส้นโลหิตของเขาเสียอีก” มีกล่าวถึงธรรมชาติส่วนกลับในหะดีษกุดซีย์ “เราเป็นอย่างที่ผู้รับใช้ของเราคิด (คาด) ว่าเราเป็น”